กระแสความตระหนักถึงการเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติถูกพูดถึงขึ้นมาเป็นระยะ นับตั้งแต่เหตุการณ์พะยูนมาเรียมขวัญใจชาวไทยรวมถึงสัตว์ทะเลมากมายเสียชีวิตจากการกินพลาสติก ไฟไหม้ป่าอเมซอน ไปจนถึงการออกมาพูดสุนทรพจน์ที่สร้างความสนใจให้แก่ผู้คนครั้งใหญ่ของหนูน้อยเกรตา ธันเบิร์ก ในเวทีประชุมโลกร้อน

เราทุกคนต่างรู้สถานการณ์ความเป็นไปของโลกกันอยู่แก่ใจว่าสภาพอากาศวิปริตแปรปรวนไปแค่ไหน รู้ว่าน้ำแข็งที่ขั้วโลกกำลังละลาย รู้ว่ามีแมลงหลายชนิดหายไปจากโลกใบนี้ ทุกคนรู้ดีกันว่าต่อไปในรุ่นลูก รวมไปถึงรุ่นหลาน หากทุกคนยังคงปล่อยปละละเลยและไม่กล้าหาญพอที่จะลุกขึ้นมาลงมือทำอะไรสักอย่าง อนาคตในวันข้างหน้าคงหนีไม่พ้นเหตุการณ์อันเลวร้ายอย่างการที่เมืองซึ่งอยู่ติดชายฝั่งทะเลหายสาบสูญไป เกิดพายุ ไฟป่า น้ำท่วมครั้งใหญ่ ฟังดูเลวร้ายใช่ไหม หากใช่ ก็แปลว่าคุณมีความตระหนักและสนใจประเด็นนี้ในระดับหนึ่ง แต่สิ่งที่คุณรู้และเข้าใจนั้นมันใกล้เคียงกับความเป็นไปได้ในอนาคตที่จะเกิดขึ้นมากเพียงใด David Wallace-Wells ผู้เขียนหนังสือ The Uninhabitable Earth: Life after Warming ซึ่งเป็นหนึ่งในหนังสือที่ผู้บริหารคนหนึ่งในวงการอสังหาริมทรัพย์แนะนำให้อ่านในปี 2019 นาย Jesper Jos Olsson ผู้ร่วมก่อตั้งและ CEO ของ White Peak Real Estate จะชี้ให้ทุกคนได้เห็นว่าในความเป็นจริงแล้วสิ่งที่เลวร้ายที่สุดคือมันเลวร้ายมากกว่าที่ทุกคนคิดหลายเท่าตัว It is worse, much worse, than you think.

David Wallace-Wells อาชีพผู้สื่อข่าว ผู้เขียนหนังสือ The Uninhabitable Earth: Life after Warming

Jesper Jos Olsson ผู้ร่วมก่อตั้งและ CEO ของ White Peak Real Estate

ภาพปกหนังสือ The Uninhabitable Earth: Life after Warming

The Uninhabitable Earth ประกอบไปด้วย 12 บท พูดถึงความเปลี่ยนแปลงทางธรรมชาติอันโหดร้ายที่สร้างความสะเทือนใจแก่ผู้อ่านทุกคน แต่ละบทมีการเน้นย้ำคำทำนายที่จะเกิดขึ้นในอนาคตอย่างเจาะจง เช่น การตายจากสภาพอากาศที่ร้อนระอุ การเสียชีวิตอยู่ท่ามกลางมหาสมุทร สภาพอากาศที่ไม่สามารถหายใจเข้าไปได้และโรคระบาด Wallace-Wells พยายามเขียนให้ทุกคนรวมทั้งผู้ที่ตระหนักในสถานการณ์วิกฤติทางสภาพแวดล้อมอยู่แล้วเห็นถึงแนวโน้มที่กำลังจะเกิดขึ้น จริงอยู่ที่ทุกคนรู้ดีว่าภาวะโลกร้อนจะส่งผลให้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นอีก 4 ถึง 8 ฟุตในช่วงปลายศตวรรษนี้ แต่สำหรับกลุ่มคนที่อาศัยอยู่ในบริเวณชายขอบล่ะ การเปลี่ยนแปลงเพียงเล็กน้อยก็ส่งผลต่อการดำรงชีวิตของทุกคนแล้ว

หนังสือ The Uninhabitable Earth พยายามเขียนกระตุ้นเตือนสติให้ผู้อ่านได้ตระหนักถึงความไม่รู้ร้อนรู้หนาวของทุกคน พูดถึงเรื่องที่ผู้คนอาจไม่อยากรับรู้อย่างเต็มใจนักแต่ก็ต้องยอมรับมัน เช่น ทุกการเดินทางโดยเครื่องบินจากลอนดอนไปนิวยอร์กมีผลให้น้ำแข็งขั้วโลกละลายถึงสามตารางเมตร (จากข้อมูลที่ว่าทุกการเดินทางทางอากาศที่มีระยะทางกว่า 1,500 กิโลเมตร มีการปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์ออกมาราว 80%) มีการคาดการณ์ว่าการผลิตพลาสติกทั่วโลกจะเพิ่มขึ้นเป็น 3 เท่าภายในปี 2050 และจะทำให้โลกมีจำนวนพลาสติกมากกว่าปลาในมหาสมุทร

หนังสือพยายามชี้ให้เห็นว่าความเสียหายที่เกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมาและกำลังดำเนินต่อไปเรื่อยๆ เป็นเช่นไร และมันเกิดขึ้นอย่างรวดเร็วมากแค่ไหน ความเสียหายเกิดขึ้นจริงตั้งแต่วันที่ทุกคนเริ่มรู้จักว่าภาวะโลกร้อนคืออะไร แต่ทุกคนก็ยังไม่เปลี่ยนพฤติกรรมของตัวเอง และปัญหาที่ใหญ่ที่สุดคือผู้คนรวมถึงรัฐบาลในหลายประเทศรับทราบดีถึงปัญหาเหล่านี้แต่ยังคงทำราวกับว่าเรื่องนี้ไม่มีอยู่จริง

นอกจากนี้ Wallace-Wells ยังมีลีลาในการเขียนที่เสียดสีและไม่ปราณีความรู้สึกของผู้อ่านแต่อย่างใด จากหนึ่งในประโยคที่ว่า ‘หากคุณทนอ่านมาถึงจุดนี้ได้ คุณคือผู้กล้าหาญตัวจริง’ ที่เขาแทรกไว้ในช่วงครึ่งหลังของหนังสือ แต่ก็ยังไม่วายค่อนขอดว่า ‘แต่ถึงอย่างนั้นคุณก็ยังไม่ตระหนักมันจริงๆ หรอก คุณแค่กำลังพยายามอยู่กับมันให้ได้ (แต่ไม่ได้เริ่มแก้ปัญหาอะไร)’ นี่คือจุดที่สำคัญที่หนังสือพยายามส่งสัญญาณเตือนแก่ทุกคน เพราะหากลองทำการสำรวจประเด็นนี้กับกลุ่มผู้มีฐานะและความได้เปรียบทางสังคมชาวตะวันตกทั้งหลายแล้วจะพบว่ามันเป็นเรื่องง่ายมากที่พวกเขาจะมองข้ามปัญหาที่เกิดขึ้นไปแล้ว อย่างการยอมรับการเกิดพายุเฮอริเคนและการตายจากฮีทสโตรกว่าเป็นเรื่องของความโชคร้ายทางธรรมชาติ ความคิดเหล่านี้จะหล่อหลอมให้มนุษย์ยอมจำนนต่อความทุกข์ยากโดยไม่คิดจะลุกขึ้นมาหาทางแก้ไข

การอ่านหนังสือเล่มนี้เปรียบเสมือนการได้ท่องไปในดินแดนอันโหดร้ายในอนาคตอย่างไม่มีที่สิ้นสุด แต่ใช่ว่าผู้เขียนจะมีเจตนาทำให้ผู้คนอกสั่นขวัญแขวนและหมดหวังไปเสียหมด ทั้งหมดที่กล่าวมานี้จะไม่มีประโยชน์ที่จะต้องพูดถึงเลยหากเราทุกคนไม่สามารถหาทางแก้ไขอะไรสักอย่างได้ แต่ในเมื่อเรามีเครื่องมือที่สามารถช่วยให้หลีกเลี่ยงสถานการณ์อันเลวร้ายที่กำลังจะเกิดนี้ได้ ทั้งการเก็บภาษีการปล่อยคาร์บอนไดออกไซด์และออกกฎควบคุมการปล่อยพลังงานสกปรก วิวัฒนาการใหม่ทางเกษตรกรรมที่ช่วยให้ชาวโลกลดการบริโภคเนื้อสัตว์และหันมารับประทานอาหารทดแทนอย่างอื่น หรือกระทั่งการลงทุนสาธารณะในพลังงานสีเขียวและตรวจจับคาร์บอนไดออกไซด์

อย่างไรก็ตามเนื้อหาทั้งหมดในหนังสือหนักไปทางการชี้ให้เห็นถึงความน่ากลัวของปัญหามากกว่าการเสนอแนวทางแก้ไข ในอีกมุมหนึ่งอาจมีคนเรียกได้ว่านี่เป็นเรื่องของกระต่ายตื่นตูม แต่การไม่ยอมเป็นกระต่ายตื่นตูมก็ไม่ต่างอะไรกับการเป็นคนหลีกเลี่ยงที่จะคิดถึงปัญหา และการหลีกเลี่ยงที่จะคิดถึงปัญหาคือการปล่อยให้ความหวังในการหาวิธีแก้ไขให้หลุดลอยไป

สำหรับผู้ที่สนใจอยากอ่านหนังสือ The Uninhabitable Earth ฉบับเต็ม สามารถหาซื้อได้ที่ร้านหนังสือทั่วไป หรือคลิกที่นี่ https://thailand.kinokuniya.com/bw/9780525576709

คุณผู้อ่านมีความคิดเห็นต่อประเด็น “โลกที่จะอยู่อาศัยไม่ได้” อย่างไรกันบ้าง แชร์ความคิดเห็นกันได้เลย

แหล่งข้อมูลและภาพประกอบ

https://www.theguardian.com/books/2019/feb/27/the-uninhabitable-earth-review-david-wallace-wells

https://www.mckinsey.com/featured-insights/leadership/what-executives-are-reading-in-2019

https://www.atag.org/facts-figures.html

https://elpais.com/elpais/2019/10/01/ciencia/1569932819_735054.html

https://unsplash.com/photos/d8ddeWAc4z4

https://unsplash.com/photos/l8w8ld_oT8s

https://unsplash.com/photos/jh2KTqHLMjE

https://www.wmadavis.com/links/2019/3/4/the-uninhabitable-earth

https://www.amazon.com/-/es/David-Wallace-Wells/dp/0525576703