“111 West 57^th Street เป็นอาคารสูงอันดับ 2 แห่งใหม่ในฝั่ง Western Hemisphere และ ผอมเพรียวที่สุดในโลก”
ภาพจาก: Dronalist / Architectural Digest

แม้ว่าจะเป็นตึกระฟ้าที่ผอมบางที่สุดในโลกที่นิวยอร์ก แต่ตึกแห่งนี้ก็สามารถสร้างแรงกระเพื่อมครั้งใหญ่ให้กับพื้นที่ Midtown Manhattan โดยตำแหน่งที่ตั้งของตึกอยู่บน 111 West 57^th Street ซึ่งตึกแห่งนี้มีสัดส่วนความสูงต่อความกว้างอยู่ที่ 24:1 ซึ่งผู้อยู่อาศัยบางส่วนจะเริ่มย้ายเข้ามาตั้งแต่เดือนเมษาปีก่อนตามที่ทาง JDS Development Group และ Property Markets Group ประกาศว่าอาคารขนาดใหญ่แห่งนี้เสร็จเรียบร้อยแล้ว

ด้วยรูปร่างตึกสูงเพรียวบางคือสิ่งแรกที่คนสัญจรผ่านไปผ่านมาต้องเห็นอย่างแน่นอน โดยที่ตั้ง 111 West 57^th Street จะมีพื้นที่ 2 ส่วนของอาคาร คือ Steinway Hall เป็นแลนด์มาร์คออกแบบโดย Warren & Wetmore และอาคารสูงแห่งใหม่ออกแบบโดย SHoP Architect ซึ่งจะเรียกว่า “Steinway Tower”

“SHoP Architects ใช้คอนกรีตที่แข็งแกร่งที่สุดเพื่อให้มั่นใจว่าอาคารจะคงอยู่ตลอดไป”
ภาพจาก David Sundberg, Esto / Architectural Digest

โดยอาคารแห่งใหม่เป็นความร่วมมือในการพัฒนาระหว่าง JDS Development Group และ Property Market Group ซึ่งออกแบบภายนอกโดย SHoP Architect และออกแบบภายในโดย AD100 architects บน 111 West 57^th Street เป็นเสมือนอนุสาวรีย์สำหรับการออกแบบที่น่าประทับใจ โดยสำหรับตึกผอมสูงแห่งนี้ตามสถิติแล้วเป็นอาคารที่อยู่อาศัยที่สูงเป็นอันดับ 2 ในฝั่งตะวันตก (Western Hemisphere) โดยมีความสูงถึง 1,428 ฟุต (รวมส่วนเหล็กประดับยอดอาคาร 300 ฟุต)

การสร้างที่เกิดขึ้นบน 111 West 57^th Street เป็นข้อพิสูจน์ถึงด้านการออกแบบ โดยอาศัยความร่วมมือกับนักออกแบบ ช่างฝีมือการก่อสร้างที่โดดเด่น (Designer artisan) และทีมขาย Michael stern เป็นผู้ก่อตั้ง Founder และ CEO ของ JDS Development Group กล่าวว่า ในทุกๆมุมมองของการพัฒนานี้ที่ได้รับการออกแบบอย่างพิถีพิถันเพื่อให้ได้สมดุลที่ละเอียดอ่อน ตามความคลาสสิคของอาคารสูงเดิมในแมนฮัตตัน(Manhattan) ขณะเดียวกันก็สร้างมาตรฐานใหม่สำหรับอนาคตด้วย

“เพื่อเป็นการแสดงความเคารพต่อทั้ง Steinway Hall และกลุ่มตึกระฟ้าอายุหลายสิบปีที่กระจายอยู่ทั่วเมือง จึงได้มีการผสมผสานล็อบบี้ส่วนกลางด้วยประตูสูงมันเงา และเปียโน Steinway ด้วย”
ภาพจาก Adrian Gaut / Architectural Digest

จากความโดดเด่นที่เห็นเด่นชัดในนิวยอร์ก ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งที่ทำให้พลังและความทะเยอทะยานไม่มีใครเทียบได้ในเมืองใหญ่ของสหรัฐอเมริกา และเป็นความรู้สึกที่แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนในสถาปัตยกรรมของเมือง อาคาร Steinway Tower ก็เป็นเช่นเดียวกัน เมื่อมองจากระยะไกลอาคารแห่งนี้อาจจะดูเหมือนอาคารที่มีดีไซน์ล้ำอนาคต แต่สถาปนิกทั้ง SHoP และ สตูดิโอ Sofield ต้องการอ้างอิงถึงยุคทองของแมนฮัตตัน(Manhattan)ในทุกส่วนที่ทำได้ “โซฟิลด์กล่าวว่า ฉันมีความทรงจำโรแมนติกเกี่ยวกับนิวยอร์กสมัยก่อน”

ในส่วนของภายนอก แต่ละส่วนของอาคารจับคู่กับเสาของดินเผาหลายชั้นที่ปกคลุมส่วนหน้าของอาคาร ทั้งในฝั่งตะวันออกและตะวันตกของ ซึ่ง façade ภายนอกอาคารมอบความรู้สึกหรูหราแบบในช่วงปลายศตวรรษ 19 (Late 19^th century) ที่ไม่ได้ดูโอเวอร์จนเกินไป มากไปกว่านั้นทาง JDS Development Group ได้ทำการปรับปรุงบูรณะในส่วนของอาคาร Steinway Hall ให้มีการออกแบบดั้งเดิมในช่วงทศวรรษปี 1920 และด้านอาคารก็ได้รับการบูรณะโดยอาศัยความร่วมมือกับคณะกรรมการอนุรักษ์แลนด์มาร์คแห่งนิวยอร์ก และก็จะเชื่อมต่อกับอาคารแห่งใหม่ผ่านล็อบบี้ส่วนกลางที่กว้างใหญ่

“ภาพซ้าย ห้องสมุดในอาคาร / ภาพขวา พื้นที่สิ่งอำนวยความสะดวกนำเสนอผลงานศิลปะโบราณวัตถุ เช่น ผลงานปิกัสโซและบาโรก(Baroque)”
ภาพจาก Adrian Gaut / Architectural Digest

ในส่วนของพื้นที่ภายใน ทางสตูดิโอ Sofield ได้รับแรงบันดาลใจจาก Steinway Hall เดิมที่มีความยาวช่วงตึก William Sofield ได้ช่างฝีมือชาวนิวยอร์ก (New York artisans) เช่น John Opella และ Nancy Lorenz ในการสร้างตามที่เขาอธิบายไว้เกี่ยวกับประสบการณ์ความรู้สึกที่ได้รับจากอาคารสูงในนิวยอร์กเมื่ออดีต

ด้วยกระบวนการ Reuse หรือการนำกลับมาใช้ใหม่ ทำให้องค์ประกอบทางประวัติศาสตร์กลับมามีชีวิตใหม่อีกครั้ง Sofield อธิบายเพิ่มเติมถึงความเป็นไปได้ และหาทางในการจินตนาการถึง Steinway Hall สู่การพัฒนาใหม่ ยกตัวอย่างเช่น ล็อบบี้ของอาคารบนพื้นจะใช้ไม้เอ็นด์เกรน (end-grain wood) นอกจากนั้นองค์ประกอบดั้งเดิมยังรวมถึง องค์ประกอบของโคมระย้าประดับ(chandelier) ในพื้นที่สิ่งอำนวยความสะดวก(Amenity space) ซึ่งมีการจำลองมาจากการออกแบบดั้งเดิมที่เคยแขวนเอาไว้ใน Steinway Hall โดยพื้นที่อยู่อาศัยยังนำเค้าโครงมาจากบ้านคลาสสิคที่มีองค์ประกอบต่างๆ เช่น พื้นที่รับประทานอาหารอย่างเป็นทางการที่มีพื้นที่นั่งเล่นกรุผนัง มีพื้นเป็นไม้โอ๊คเนื้อแข็ง (Solid Oak) พื้นที่แกลลอรี่กว้างขวาง และประตูแผงข้างบันได

“ภาพซ้าย ห้องตัวอย่างในอาคารออกแบบโดย William Sofield / ภาพขวา ห้องฝั่งใต้เห็นวิวของ Central Park”
ภาพจาก Adrian Gaut / Architectural Digest

“ภาพสระว่ายน้ำในร่มยาว 82 ฟุต”ภาพจาก Adrian Gaut / Architectural Digest

แม้ว่าการออกแบบอาจจะดูไม่เหมาะกับนิวยอร์กยุคเก่า แต่พื้นที่อำนวยความสะดวกต่างๆล้วนเกี่ยวกับการใช้ชีวิตสมัยใหม่ มีสระว่ายน้ำ 2 เลน ยาว 82 ฟุต ล้อมรอบด้วยพื้นที่คาบาน่าส่วนตัว ห้องซาวน่า ห้องอบไอน้ำ ห้องฟิตเนสซึ่งมีความสูง 2 ชั้น (Double Floor) มาพร้อมพื้นที่ระเบียงชั้นลอย มีห้องรับประทานอาหารส่วนตัว และห้องครัวสำหรับทำอาหารของเชฟ มีพื้นที่เลานจ์สำหรับผู้พักอาศัยมีระเบียงที่กว้างขวาง และมีบริการเซอร์วิส หรือ Concierge ส่วนตัวที่อำนวยความสะดวกโดยเฉพาะ “Sofield กล่าวว่า โลกของฉันมีมรดกและจินตนาการที่เท่าเทียมกันเป็นสถานที่ที่สถาปัตยกรรมและโอเปร่า มาอยู่ร่วมกัน และใช่ มันมีอดีตอยู่บ้าง แต่มันถูกนำไปใช้ในรูปแบบสมัยใหม่เสมอ”

อ้างอิง

Exclusive Look Inside the World’s Skinniest Skyscraper | Architectural Digest