หากเราจะย้อนกลับไปยุคสมัยของพ่อแม่เรานั้น การท่องเที่ยวดูเหมือนเป็นเรื่องที่หรูหราฟุ่มเฟือยและสิ้นเปลืองมาก เป็นยุคที่เรียกได้ว่าผู้บริโภคแทบจะไม่สามารถทำอะไรเองได้เลย แหล่งข้อมูลแทบทุกอย่างนั้นถูกรวบรวมไว้ที่พ่อค้าคนกลางที่เราเรียกกันว่า travel agent หรือบริษัททัวร์ที่จัดเตรียมทุกอย่างไว้ในแพ็คเก็จทัวร์ที่เราทุกคนจะถูกอัดรวมไปในยานภาหนะคันเดียวกัน ทานอาหารร้านเดียวกัน เที่ยวที่เดียวกัน และทำอะไรเหมือนๆกัน

การมาถึงของ Internet ทำให้คนทั่วไปสามารถเข้าถึงข้อมูลได้มากขึ้น โดยเฉพาะยิ่ง Search Engine ที่เป็นเหมือนประตูสวรรค์ที่ช่วยเปิดหูเปิดตาประชาชน ให้สามารถค้นหาข้อมูลหรือแม้กระทั้งจัดการซื้อบริการจากผู้ให้บริการได้เองโดยตรง ทำให้การท่องเที่ยวดูเป็นเรื่องที่สามารถเอื้อมถึงได้ง่ายขึ้น แต่ยังคงเป็นยุคที่รูปแบบของการบริการก็ยังไม่ได้มีความหลากหลายมากนัก โรงแรมก็ยังคงเป็น Chain Hotel ที่มีหน้าตาเหมือนกันแทบจะทุกที่ ห้องพักที่ยังหน้าเหมือนกันกับห้องข้างๆ การบริการที่ไม่แตกต่างกันสักที่ หรือแม้แต่สายการบินที่แทบจะไม่มีอะไรต่างกันนอกจากเวลาและราคา

เมื่ออำนาจทางการเงินเข้ามาอยู่ในมือของคนในยุค Gen Y กลุ่มคนที่มีความเป็นตัวของตัวเองสูง มั่นใจ และมีความกล้าที่จะคิดนอกกรอบ จนทำให้เกิดการมองหาประสบการณ์ที่แปลกใหม่ และนำมาแชร์เพื่อเป็นตัวอย่างให้คนอื่นๆที่แนวคิดเดียวกัน และนั้นคือจุดกำเนิดของ blogger เนื้อหาที่แปลกใหม่และสร้างแรงบันดาลใจ ทำให้ธุรกิจท่องเที่ยวกลับตื่นตัวอีกครั้ง เมื่อผู้ประกอบการต้องเริ่มคิดถึงสินค้าและบริการที่หลากหลายเพื่อตอบสนองความต้องการของผู้บริโภคที่มีความแตกแตกกันมากขึ้น การเข้ามาของ Boutique Hotel และ สายการบินต้นทุนต่ำ (Low Cost Carriers) ช่วยเติมเต็มความต้องการของผู้บริโภคได้เป็นอย่างดีในระยะหนึ่ง เพราะปัจจุบันคือยุคที่ผู้บริโภคมีอำนาจมากที่สุด ยุคที่ผู้บริโภคต้องการการบริการที่ไม่ใช่แค่แปลกใหม่ แต่ต้องไม่เหมือนใคร การสื่อสารระหว่าง Brand กับผู้บริโภค หรือ Blogger เริ่มที่จะถูกลดความสำคัญลง เมื่อผู้บริโภคเริ่มที่จะเชื่อใจกันเองมากกว่า แล้วใครละจะรู้ใจผู้บริโภคเท่าผู้บริโภคด้วยกันเอง

Sharing Economy ถือเป็น Business Model ที่กำลังมาแรงในปัจจุบันนี้โดยเฉพาะธุรกิจท่องเที่ยวไม่ว่าจะเป็น Air bnb, Uber หรือการ review ใน trip adviser ที่แม้แต่ยักษ์ใหญ่อย่าง Agoda ยังต้องปรับตัวให้เข้าสถานะการณ์ที่กำลังเปลี่ยนไป เมื่อผู้บริโภคเลือกที่จะนำเสนอการบริการและสินค้าให้กับผู้บริโภคด้วยกันเอง (ผ่านทาง Distributor) เพื่อให้ผู้ใช้บริการได้รับประสบกาณ์ที่แตกต่าง อำนาจไม่ได้ถูกรวบตึงไปไว้กับนายทุนขนาดใหญ่อีกต่อไป เมื่อใครๆก็เป็นเจ้าของโรงแรมของตัวเองได้ แม้จะมีแค่ 1 ห้องก็ตาม

หากจะบอกว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหม่ก็คงไม่ถูก เพราะกระแสการลงทุนทำนองนี้เกิดขึ้นมามากกว่า 3-5 ปีแล้ว แต่เป็นการให้บริการในวงแคบๆ เพราะเจ้าของห้องเช่านั้นไม่ได้กำลังมากพอที่จะ Promote ไปได้ทั่วโลก แต่เมื่อการมาถึงของ Sharing Economy เข้ามาช่วยให้สินค้าและบริการสามารถไปถึงผู้บริโภคทั่วโลก ทำให้นักท่องเที่ยวจากทั่วโลกสามารถมองเห็นห้องพักเล็กๆในหัวหินและนั้นคือการไหลมาเทมาของลูกค้าและเงินทองสำหรับเจ้าของสินทรัพย์นั้นเอง

ทางผู้ประกอบการหัวใสเองก็ไม่รอช้า รีบออกบริการที่อำนวยความสะดวกให้กับสำหรับนักลงทุนไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการทำความสะอาด การจัดเตรียมห้องพัก ทำให้การลงทุนในสินทรัพย์เพื่อการท่องเที่ยวเป็นเรื่องง่ายจนแทบไม่ต้องเหนื่อยทำอะไรเลยนอกจากนอนรอนับเงิน

แน่นอนละใครๆก็อยากจะนอนรอนับเงินรวมถึงผู้ประกอบการอย่าง Developer ที่มองเห็นโอกาสทองครั้งนี้ ต่างพากันขึ้นโครงการตามสถานที่ท่องเที่ยวกันเป็นดอกเห็ดพร้อมโดยเน้นชูเรื่องของการลงทุนมาเป็นหลัก ทำให้นักลงทุนทั้งกระเป๋าหนักกระเป๋าเบาต่างก็มีโอกาสในการลงทุน แห่ซื้อสินทรัพย์กันอย่างเนืองแน่นจนการแข่งขันที่เคยชิวๆไม่แล่นฉิวอีกต่อไป

นั้นไม่ได้ถึงว่าการลงทุนสินทรัพย์สำหรับธุรกิจท่องเที่ยวนั้นจะไม่สามารถสร้างผลตอบแทนที่น่าพอใจได้ แต่นักลงทุนหน้าใหม่ที่กำลังสนใจจะลงแข่งในตลาดนี้อาจอาจจะต้องคิดใตร่ตรองให้มากขึ้น ว่าเราจะทำให้อย่างไรให้สินค้าและบริการของเรานั้นมีความแตกต่างจากคู่แข่ง ที่อยู่ห่างกันแค่ประตูถัดไปนี้เอง