คอลัมน์ Monkey Money

โดย Gap Theory

 
สำหรับผู้ที่มีเงินเย็นและต้องการสร้างผลตอบแทนที่สม่ำเสมอในระยะยาว ทางเลือกที่นิยมกันคือลงทุนในหุ้นระยะยาว ไม่ว่าจะเป็นกองทุนหรือหุ้นพื้นฐานดีในรูปแบบของ DCA (ซื้อเฉลี่ยเท่าๆกันทุกเดือนต่อเนื่อง) หรือลงทุนในอสังหาริมทรัพย์ เช่น คอนโดมิเนียมให้เช่า ซึ่งทั้งสองอย่างนี้มีข้อดีข้อเสียที่ต่างกันออกไปและมีรูปแบบการลงทุนที่ต่างกัน

ข้อแรก..เรื่องของผลตอบแทน ผลตอบแทนเฉลี่ยของเงินปันผลในตลาดหุ้นไทยต่อปีอยู่ที่ประมาณ 3% ซึ่งใกล้เคียงกับอัตราเงินเฟ้อเฉลี่ยสิบปีย้อนหลัง แต่ถ้าหากหาหุ้นที่ปันผลดีๆอาจจะมี Yield ถึงประมาณ 4-5% และถ้าซื้อในราคาที่ถูกมากๆอาจจะได้ถึงระดับ 7-8% ส่วนการลงทุนให้เช่าคอนโดมิเนียมสามารถสร้างผลตอบแทนได้ตั้งแต่ 4-8% แล้วแต่ทำเลและราคาที่ซื้อมา เรียกได้ว่าในเชิงผลตอบแทนทั้งสองสินทรัพย์อยู่ในระดับใกล้เคียงกัน ภายใต้ระยะเวลาใกล้เคียงกันคือประมาณหนึ่งปี การเลือกสินทรัพย์ที่จะลงทุนอาจเปลี่ยนไปตามความถนัดของแต่ละคน

สิ่งที่เหมือนกันคือ ราคาหุ้นและราคาอสังหาฯมีโอกาสเป็นขาขึ้นได้เรื่อยๆหากเป็นหุ้นที่ดี ส่วนอสังหาฯหากอยู่ในทำเลที่ดี ราคามีแต่จะขึ้นมากกว่าลง
ข้อสอง..ความผันผวนของราคา ข้อนี้ต้องยอมรับว่าหุ้นมีความผันผวนมากกว่าอสังหาริมทรัพย์ เนื่องจากเป็นตลาดที่เป็นตัวชี้วัดเศรษฐกิจที่เร็วที่สุด เมื่อใดที่เศรษฐกิจทำท่าจะไม่ดี ตลาดหุ้นจะแสดงออกก่อนล่วงหน้าหกเดือน และยังเป็นตลาดที่มีผู้ซื้อขายจำนวนมาก (บัญชีคนเล่นหุ้นเมืองไทยมี1ล้านบัญชี ไม่นับกองทุนไทยและต่างชาติ) ราคาหุ้นในช่วงซื้อขายระหว่างวันอาจเปลี่ยนแปลงขึ้นลงได้ตั้งแต่ 1-5% ถ้าเป็นหุ้นเก็งกำไรยิ่งผันผวนสูง ขณะที่ราคาอสังหาริมทรัพย์จะมีความนิ่งมากกว่าคือเปลี่ยนแปลงไม่เร็วนัก

ข้อสาม..สภาพคล่องซื้อขาย ข้อนี้อสังหาริมทรัพย์ อาจเสียเปรียบเนื่องจากไม่สามารถซื้อขายได้รวดเร็วนัก (ยกเว้นตลาดที่มีขนาดใหญ่อย่างเช่นที่ลอนดอน) การเจรจาซื้อขายหรือให้เช่าไม่สามารถทำได้ในเวลารวดเร็วนัก เพราะมีหลายปัจจัยที่ต้องตรวจสอบห้องชุดก่อนตัดสินใจ ผู้ที่มีปัญหาขาดสภาพคล่องทางการเงินอาจมีปัญหาในการซื้อขายเพื่อให้ได้เงินสดแบบเร่งด่วน

ตรงกันข้ามกับหุ้นที่สามารถส่งคำสั่งซื้อขายและทราบผลได้ในระยะเวลาสั้น ยกเว้นแต่ไปลงทุนในหุ้นที่มีสภาพคล่องซื้อขายต่ำซึ่งอาจเป็นอุปสรรคในการทำรายการ

ข้อสี่..ความบิดเบือนของราคา ตลาดอสังหาริมทรัพย์มีข้อเสียคือไม่มีตลาดกลางที่ทำหน้าที่กำหนดราคาระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย แม้ว่าจะมีราคาประเมินจากกรมธนารักษ์หรือราคาอ้างอิงก็ตาม แต่ราคาซื้อขายระหว่างยังคงเป็นการตกลงระหว่างสองบุคคลเป็นหลัก ในทางเศรษฐศาสตร์เรียกได้ว่าเป็นตลาดที่ไม่สมบูรณ์ ดังนั้นราคาอาจจะถูกบิดเบือน (อาจจะถูกเกินจริงหรือแพงเกินจริง) แต่ตลาดหุ้นเป็นตลาดกลางที่มีการจับคู่ราคาระหว่างผู้ซื้อและผู้ขาย หากคิดลงทุนในหุ้นพื้นฐานดี ราคามักจะเป็นไปตามมูลค่าของกิจการ (หากเป็นหุ้นปั่นอาจมีการบิดเบือนราคาแต่ก็จำนวนไม่มาก)

ข้อห้า..การติดตามดูแลรักษา หากเป็นเจ้าของอสังหาริมทรัพย์หนึ่งแห่งไม่ว่าจะเป็นคอนโดมิเนียมหรือหอพักไม่ว่าจะมีผู้เช่าแล้วหรือไม่ก็ตาม ผู้ที่เป็นเจ้าของยังต้องติดตามดูแลรักษาอย่างใกล้ชิด โดยเฉพาะโครงการที่ยังไม่มีผู้เช่าเพราะหากปล่อยทิ้งโดยไม่ดูแลอาจมีผลต่อการขายต่อหรือให้เช่าได้ สำหรับผู้ที่มีห้องชุดจำนวนมากอาจเป็นภาระในการดูแล แต่สำหรับการลงทุนหุ้นระยะยาว เราเพียงแค่ตรวจสอบผลประกอบการของบริษัททุกๆสามเดือนหรือทุกไตรมาสเพื่อประเมินว่ากิจการยังมีโอกาสเติบโตหรือไม่ หรือเพียงแค่ติดตามข่าวด้านเศรษฐกิจเพื่อประเมินโอกาสในการลงทุน รวมถึงไปประชุมผู้ถือหุ้นปีละหนึ่งครั้ง

ข้อหก..การส่งต่อเป็นมรดก ทั้งอสังหาริมทรัพย์และหุ้น สามารถส่งต่อให้กับผู้เป็นทายาทได้ แต่อาจมีความแตกต่างในเรื่องของรายละเอียด เช่น อสังหาริมทรัพย์ในรูปแบบที่ดินอาจต้องติดตามกฎหมายภาษีที่ดิน ส่วนหุ้นอาจต้องศึกษารายละเอียดเรื่องกฎหมายมรดก เห็นได้จากผู้บริหารหรือเจ้าของบริษัทจดทะเบียนหลายๆแห่งเริ่มมีการโอนหุ้นบางส่วนให้ทายาทแล้ว

 
เห็นได้ว่าการลงทุนในอสังหาริมทรัพย์หรือหุ้นระยะยาว มีข้อแตกต่างกันอยู่พอสมควร ขึ้นอยู่กับบุคลิก ทัศนคติ และความชื่นชอบของแต่ละคนในการตัดสินใจเลือกลงทุน ถึงอย่างไรไม่ว่าจะเป็นอสังหาริมทรัพย์หรือหุ้นต่างเป็นสินทรัพย์ที่คนทุกคนควรจะมีติดไว้เพื่อสร้างความมั่งคั่งในระยะยาว